اثر عصارۀ هیدروالکلی گیاه کمای بیابانی (ferula szowitsiana) بر کیندلینگ شیمیایی ایجادشده توسط پنتیلن تترازول در موش صحرایی

مقدمه و هدف: گیاه کمای بیابانی (ferula szowitziana) که از گیاهان دارویی بومی ایران به حساب می آید، حاوی مواد مختلفی ازجملهα pinene ، β pinene، limonene، sabenine و myrecene می باشد. طی مطالعات جداگانه ای، اثربخشی این ترکیبات بر تشنج نشان داده شده است؛ لذا در این پژوهش اثر عصارۀ هیدروالکلی این گیاه بر کیندلینگ شیمیایی به عنوان یک مدل تشنج مزمن در موش صحرایی مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: بیست عدد موش صحرایی نر در دو گروه کیندلینگ و کیندلینگ - عصاره (دریافت عصاره با دوز 400 میلی گرم بر کیلوگرم) قرار گرفتند. به منظور القای کیندلینگ شیمیایی در طی 12 روز، به صورت روزانه و به فاصلۀ هر 24 ساعت یک بار، تجویز دوز mg/kg 32 پنتیلن تترازول به صورت داخل صفاقی انجام شد. درنهایت، میانگین نمرات تشنجی به صورت mean±sem ارائه شد. نتایج: عصارۀ هیدروالکلی گیاه کمای بیابانی، علاوه بر کاهش معنی دار شدت تشنج در گروه کیندلینگ-عصاره نسبت به گروه کیندلینگ (p<0.05) که از روز ششم قابل مشاهده بود، روند کیندلینگ را نیز دو روز به تعویق انداخت. نتیجه گیری: عصارۀ هیدروالکلی گیاه کمای بیابانی توانست تا حدودی تشنجات مزمن حاصل از کیندلینگ شیمیایی القاشده توسط پنتیلن تترازول را کاهش دهد و به منظور درک مکانیسم دقیق تر عصاره، تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.